Kehribar
Kehribar,bir tür taş görünümündeyse de aslında çağlar öncesinde çam ağaçlarından sızmış olan ağdalı, yapışkan reçinelerin fosilleşmiş yani taşlaşmış kalıntısıdır. Yer yüzeyi değişime uğradıkça bu reçineler yerin altına ya da sulara gömülmüş ve giderek sertleşmiştir. Sertleşme aşamasında bu reçinelere yapışıp kalmış böcekler ve yosun parçalarına bugün bile bazı sert kehribar parçalarında rastlanmaktadır.
Kehribarın rengi soluk sarı ile koyu kahverengi arasında değişir. Kehribar en çok Baltık Denizi’ni çevreleyen ülkelerde bulunur; ama İngiltere, Sicilya, Rusya ve ABD’de de bir miktar kehribar vardır. Bazı kehribar yatakları denizlerle örtülmüştür; bu yataklardan kopan parçalar bazen kıyılara kadar sürüklenir.
Geçmişte insanlar kehribarda sihirli güçlerin bulunduğuna inanır; cadılardan ve kötü talihten korunmak için bir tılsım olarak kehribar takarlardı. Bir kehribar parçası kuvvetlice ovalanırsa elektrik yüklü hale gelir ve kâğıt gibi hafif cisimleri çeker. Kehribar süs eşyası, takı, tespih, sigara ve pipo ağızlığı yapımında kullanılır. Kehribar ısıtılırsa hoş bir koku çıkarır; geriye kalan reçine vernik yapımında kullanılabilir.
