Kenan Hulusi Koray
Kenan Hulusi Koray, Türk öykü yazarı (İstanbul 1906-Adapazarı 1943). İstanbul Edebiyat Fakültesi Türk Dili ve Edebiyatı bölümünü bitiren Kenan Hulusi Koray, Vakitte gazeteciliğe başlayıp (1934) bir süre sonra, yazıişleri yöneticisi oldu; dergi ve magazinlerde öyküler yayınladı, ikinci kez yedeksubaylığım yaparken yakalandığı tifüsten kurtulamadı.
İlk öyküsü Servet-i Fünun dergisinde yayınlanan (1928) Kenan Hulusi Koray, Yedi Meşale topluluğunun tek öykücüsüdür. Topluluk dağıldıktan sonra Vakifte Sadri Ertem'in çevresinde toplanan öykücüler arasında dikkati çekmiş, Ömer Seyfettin-Sadri Ertem etkisinde gelişen yeni gerçekçi akıma bağlanmış, klasik öykü kuruluşuna bağlı kalmakla birlikte, ilgi çekici tipler çevresinde şaşırtıcı sonuçlara ulaşan öyküler yazmıştır.
Başlıca yapıtları: Bir Yudum Su (1929), Osmanoflar (roman, Vakif te tefrika edildi, 1938), Bahar Hikâyeleri (1939), Son Öpüş (1939), Bir Otelde Yedi Kişi (1940), Bir Yudum Su (yayınlanmamış öyküleri, 1944), Hikâyeler (öykülerinden seçmeler, 1973).