Kızılkuyruk
Eskidünya’ da yaşayan 11 kuş türüne, gövde tüylerinden belirgin biçimde ayrılan turuncumsu kırmızı renkli kuyruklarından ötürü kızılkuyruk denir. Bu kuşların ilginç bir özelliği de kuyruklarını tünedikleri yerlerde aşağı doğru yelpaze gibi sallamalarıdır. Kızılkuyruklar yerde beslenmekten çok, uçarken avlanır, havada sinekleri ve kelebekleri kaparlar. Hüzün verici ötüşleri genellikle sabahın ya da akşamın erken saatlerine rastlar. Uyarı ötüşleri sırasında çok yüksek ve vurgulu sesler çıkarırlar. Dişiler tüy, yosun ve otla döşenmiş yuvalara genellikle parlak mavi renkli altı dolayında yumurta bırakır.
En iyi bilinen türlerinden bayağı kızılkuyruğun (Phoerıicurus phoenicurus) erkeği boz sırtlı, beyaz alınlı ve açık kırmızı göğüslüdür. Yüzünü ve gerdanını siyah bir leke kaplar. Dişi ise kuyruğu dışında soluk kahverengi tüylüdür. Bayağı kızılkuyruklar Avrupa’da ve Asya’nın batı kesimlerinde yaygın biçimde ürer. Ağaç kovuklarına, kaya yarıklarına ve duvar oyuklarına yaptıkları yuvalar Türkiye’nin her bölgesindeki ağaçlık kesimlerinde, özellikle de dağlık yörelerde görülebilir.
Kara kızılkuyruk (Phoenicurus ochruros) Avrupa, Kuzey Afrika ve Asya’nın batı kesimlerinde yaşar. Erkek, kırmızı kuyruğu ve beyaz kanat lekesi dışında siyahtır. Dişiler bayağı kızılkuyruğun dişisine benzer. Ama renkleri daha koyudur ve boza çalar. Kara kızılkuyruk Anadolu’nun birçok dağlık ve kayalık yöresinde yıl boyunca görülür.
