Koati
Koatiler Yenidünya’ya özgü, rakuna akraba, memeli hayvanlardır. Tırmanabilen, yüzebilen ve iyi kazıcı olan bu çevik hayvanlar, meyvelerden böceklere, kuşlara, yumurtalara, yengeçlere ve iguanalar gibi iri kelerlere kadar çok çeşitli besinleri yer.
Koati yiyecek bulmak için uzun ve esnek burnuyla yerleri koklaya koklaya dolaşır. Bacakları güçlü, pençeleri ve tırnakları iridir. Ön pençelerini yeri kazmakta kullanır. Ağaçlardan baş aşağı inerken arka ayaklarını ters yöne çevirebilir. Hemen hemen gövdesi kadar uzun olan kuyruğu dallar arasında dolaşırken denge işlevi görür. Postu genel olarak kahverengidir. Ama postlarının tonu ve deseni türlere göre değişir.
Bayağı koati (Nasua nasua) yaklaşık 150 cm uzunluğundadır. Erkekler 5 kg ağırlığa ulaşabilirse de dişiler daha hafiftir. Kuyruğunda koyu renkli halkalar, burnunda ve yüzünde soluk lekeler bulunur. Güney Amerika’nın kuzey ve orta kesimlerinde yaşar.
Ak burunlu koati (Nasua narica), bayağı koatiye benzemekle birlikte, postu grimsidir. Orta Amerika’da ve ABD’nin güneyinde yaşar. Cozumel koatisi (Nasua nelsoni) yalnızca Meksika’nın doğu kıyıları açıklarındaki Cozumel Adası’nda bulunur. Dağ koatisi (Nasua olivacea) ise And Dağlarinm ormanlık kesimlerine yayılmıştır.
Toplu Yaşama Davranışları
Erişkin erkek koatiler yalnız başlarına yaşarken dişiler ve yavrular 10-12 bireyin oluşturduğu gruplar halinde yaşar. Koatiler grup içinde oynaşarak birbirlerini koklayıp, yalayıp, tımar ederek sıkı bir ilişki içine girer, geceleri ağaç tepelerinde dallardan yapılmış yuvalarına çekilirler.
Her grubun yaklaşık bir kilometre çapında kendi bölgesi vardır. Genellikle dostça yaşayan komşu gruplar arasında kavga ender olarak görülür.
Bahar geldiğinde her gruba dişilerle çiftleşmesi için tek bir erkek kabul edilir. Çiftleşmenin ardından erkek gruptan kovulur. Yaklaşık 6 hafta sonra gebe koatiler gruptan uzaklaşır. Her biri dallar arasında çalı çırpıdan bir yuva hazırlar. Dişi çiftleştikten 11 hafta sonra küçük ve çelimsiz 2-6 yavru doğurur. Yavruların bir ya da iki ay boyunca kaldığı yuvadan anneleri yalnız yiyecek bulmak amacıyla ayrılır. Dişi daha sonra yavrularıyla birlikte grubuna geri döner. Babanın yalnız kısa bir süre gelip, sonradan tanıyabilmesi için yavrularını koklamasına ve tımar etmesine izin verilir. Çünkü erkeklerin kendilerinden olmayan yavruları öldürüp yedikleri bilinmektedir.
