Manati
Manatiler ve yakın akrabası olan dugonglar birçok denizkızı efsanesine yol açtığı sanılan memeli su hayvanlarıdır. Ağırlığı yaklaşık 700 kilograma ulaşabilen bu hayvanlar sık sık başları suyun dışında kalacak biçimde dik durduklarından uzaktan bakan insanları yanıltmış olabilirler.
Manatilerin kuyruklarına doğru incelen gövdesi yuvarlak, başı küt, ön bacakları kürek biçimindedir. Arka bacakları ise yoktur. Paleti andıran kuyrukları geniş ve yassıdır. Ön bacaklarının ucunda üçer tane küçük tırnak bulunur. Daha iri yapılı olan dugongun (Dugong dugon) kuyruğu çatallı, ön bacakları tırnaksızdır. Morslar gibi yaklaşık 25 cm uzunluğunda dişleri olan erkek dugonglar manatilerden kolayca ayırt edilir. Dugonglar yalnızca denizde yaşamakla birlikte bazı manatiler göllerde ve akarsularda bulunur.
Manatilerin üç türü vardır. Bunlardan biri Batı Afrika’da, İkincisi A BD ’nin Florida kıyıları boyunca ve Batı Hint Adaları çevresinde, üçüncüsü Güney Amerika’nın doğu ve kuzey kıyılarında yaşar. Dugong Avustralya açıklarında, Kızıldeniz’de ve Hint Okyanusu’nda bulunur.
Bazı bölgelerde eti, derisi ve yağı için kırıma uğratılan, ırmak trafiğinin yoğun olduğu yerlerde teknelerin uskuruna çarpıp yaralanan ya da ölen bu hayvanların soyu tükenme tehlikesiyle karşı karşıyadır. Özellikle Amazon manatisinin ( Trichechus inurıguis) sayısı çok azalmıştır. Dugong ve manatilerin akrabası olan denizineği (Hydrodamalis gigas) yakın bir döneme kadar Bering Boğazı’nda ve çevresinde yaşıyordu. Eti ve derisi için kırıma uğratılan bu tür 18. yüzyılın ortalarında tümüyle yok edilmiştir.
Soyu tükenmiş denizineği gibi manatiler ve dugonglar da yalnız deniz yosunları ve su bitkileriyle beslenmekte, sığ yerlerdeki bitkileri önemli ölçüde tüketerek su kanallarının trafiğe açık kalmasına yardımcı olmaktadırlar. Beslenmelerinin tümüyle yosunlara ve bitkilere bağlı olması nedeniyle manatilere ve dugonglara da bazen denizineği denmektedir.
