Kyoto
Kyoto, Japonya ’nın önemli kentlerinden ve eski Japon kültürünün merkezlerinden biridir. Japonya’yı oluşturan adaların en büyüğü olan Honşu (Hondo) Adası’ndadır. Kyoto, yaklaşık 11 yüzyıl boyunca Japon İmparatorluğumun başkentiydi.
Kyoto, Japonya’nın kültürel ve dinsel merkezi olduğu için geleneksel Japon el sanatları korunmuştur. Kentteki usta zanaatçılar lake, porselen ve tunç eşyalar, oyuncak bebekler ve ipek kumaşlar üretirler. Dokumacılık ve kumaş boyama eskiden beri önemli zanaatlar arasındadır. Kyoto’da önde gelen sanayiler gıda, bakır çekme, kimya, ipek, elektrikli araçlar, elektronik aygıtlar ve optik aletlerdir. Kentin yakınlarındaki Biva Gölü’nden elektrik enerjisi elde edilir.
Kyoto’nun ana limanı kentin güneyindeki Yodo Irmağı kıyısındadır. Kent, aynı zamanda önemli bir demiryolu kavşağıdır. Doğudan ve batıdan gelen çok hızlı trenler buradan geçer.
Japon imparatorlarının uzun süre yaşadığı Kyoto’da çok sayıda kutsal anıt ve tapmak vardır. Bir sanayi kenti olmadığı için II. Dünya Savaşı sırasında bombalanmaktan kurtulan Kyoto’daki İmparatorluk Sarayı ve 1603’te yapılmış olan Nico Şatosu geleneksel Japon mimarlığının en çarpıcı örneklerindendir.
Eski bir eğitim merkezi olan Kyoto’daki en önemli okullar, 1875’te kurulan Doşişa Üniversitesi ile 1897’de eğitime açılan Kyoto Üniversitesidir. Kentteki dokumacılık müzesinde dünyaca ünlü ipekli kumaş koleksiyonları sergilenmektedir. Kentteki önemli yapılar arasında geleneksel kabuki ve no oyunlarının sahnelendiği tiyatro binaları da sayılabilir. Geleneksel Japon evlerinin bilinen ilk örneği de Kyoto'dadır.
8. yüzyılda kurulan Kyoto 794’te imparatorluk yönetim merkezi ve Japonya’nın başkenti oldu. Önceleri “barış ve huzur başkenti” anlamında Heian-kyo adıyla tanınıyordu. Bu ad zamanla “başkent” anlamına gelen Kyoto’ya dönüştü. 12. yüzyıldan 19. yüzyılın ortalarına kadar, gerçekte pek güçlü olmayan imparatorluğun merkezi Kyoto’daydı. Bu yüzyıllarda yönetim şogun adı verilen askeri diktatörlerin elindeydi. 16. yüzyılda şogun karargâhları bugünkü adı Tokyo olan Edo’ya taşındı. 1867’de İmparator Meici şogunluğu ortadan kaldırarak Japonya’da imparator egemenliğini bir kez daha kurdu. Ülkenin şogunlarca yönetildiği yüzyıllar boyunca gerçek yönetim merkezi Tokyo olmuş, Kyoto’nun başkentliği sözde kalmıştı. Bu nedenle Meici, 1868’de imparatorluk yönetim merkezini de Kyoto’dan Tokyo’ya taşıdı. Japonca’da Tokyo “doğunun başkenti” anlamına gelir. Kyoto’ya da “batının başkenti” anlamında Saikyo adı verildi. Ne var ki, kentin halk arasındaki adı hâlâ Kyoto’dur. Kyoto’nun nüfusu 1.479.386’dır (1987).
