Mim Sanatı
Mim Sanatı, sözsüz olarak, yalnızca yüz ifadeleri (mimik) ve vücut hareketleriyle (jest) gerçek bir olayı ya da bir öyküyü canlandırma sanatıdır. Fransızca mime'den dilimize geçen mim sözcüğü, Yunanca’da “taklit etmek'' anlamına gelen mimeisthaı den gelir. Eski Yunan'da mim, günlük olayları ya da mitolojik öyküleri hoş bir biçimde gülünçleştirerek anlatan tiyatro oyunlarıydı. Romalılar ise mim oyunlarını kaba ve zevksiz gösterilere dönüştürdüler. Hatta öyle ileri gittiler ki, idam sahnelerinde oyuncuların yerine ölüm cezasına çarptırılmış tutsakları kullanarak gerçekten idam ettikleri oldu.
Mim ortaçağda ayrı bir tür olma özelliğini yitirdiyse de mimin yer aldığı sahneler tiyatro oyunları içinde varlığını sürdürdü. 15. yüzyılda İtalya'da yeniden canlandı.
Günümüzün en büyük mim sanatçılarından biri, yarattığı beyaz suratlı Bip tipiyle ünlenen Fransız oyuncu Marcel Marceau'dur. Mim sanatının sinemanın sesli filmlerden önceki ilk döneminde çok önemli bir yeri vardı. Sessiz sinemada mim sanatını yetkinleştiren en usta oyuncu Charlie Chaplin'dir.
Mim, yalnızca mimik ve jestlere dayanan bir anlatım biçimi olduğu ve herkesçe anlaşılabildiği için evrensel bir özelliğe sahiptir. Çoğu zaman danslı, müzikli ve yer yer sözlü bir gösteri türü olan pantomimle karıştırıldığı olur. Gerçekten de mim ile pantomim arasındaki ayırt edici özellikleri saptamak güçtür.
