Ötleğen
Ötleğenler Eskidünya’ya özgü, güzel ötüşlü, küçük yapılı kuşlardır. Oldukça soluk renkli tüyleri genellikle koyu boz, kahverengimsi ya da yeşil alacalı olabilir. Başlıca besinleri böcekler ve örümceklerdir. Ilıman iklim kuşağında ya da daha kuzeyde üreyen türler kışın genellikle Afrika’ya ve Asya’nın güneyine göç eder. Uzunluğu 14 cm olan karabaş ötleğen (Sylvia atricapilla) en güzel öten türlerden biridir. Erkeğin başında parlak siyah tüylerden oluşan bir “takke” görülür. Dişinin takkesi ise kızıl kahverengidir. Aynı irilikte, ama kahverengimsi boz tüylü bahçe ötleğeni (Sylvia borin), karabaş ötleğen gibi Türkiye’nin kuzeyindeki ağaçlık ve ormanlık yerlerde ürer. Maskeli ötleğenin (Sylvia melanocephala) uzunluğu yaklaşık 13 santimetredir ve erkeğinin başı, gerdanı dışında siyahtır. Çit ötleğeninde (Sylvia rueppelli) ise erkeğin hem başı, hem de gerdanı siyahtır. Bu iki türden çit ötleğeni yalnız üreme mevsiminde, maskeli ötleğen ise kışın Türkiye’de de görülür.
Avrupa’da en yaygın biçimde üreyen ötleğenlerden bayağı çıvgın (Phylloscopus collybita) ve bahçe çıvgını (Phylloscopus trochilus) birbirine çok benzer. Yeşilimsi sarı tüylü, ince ve narin yapılı bu kuşları ötmeye başlamadan birbirinden ayırt etmek çok zordur. Bahçe ötleğeninin çok hoş ve melodik şakıması yüksek ve hızlı başlar, giderek hüzünlü bir havaya bürünüp yavaşlayarak son bulur. Bayağı çıvgının ötüşünde yumuşak dalgalanmalar yoktur. Bayağı çıvgın Türkiye’nin kuzey ve batısında ürerken, bahçe çıvgını yalnız göç sırasında Türkiye’den geçer. Türkiye’de rastlanan öbür türlerden çalı ötleğeninin (Cettia cetti) üst bölümleri çok koyu, alt bölümleri açık kahverengidir. Yelpazekuyruk (Cisticola juncidis) Ege ve Akdeniz bölgelerinde, dere ötleğeni (Hippolais pallida) yazın Türkiye’nin her bölgesinde görülür. Göl ve akarsu kıyılarındaki sazlıklarda yaşayan kamışçınlar da ötleğen grubuna giren kuşlardır.
