Sagu
Bazı palmiyelerin gövde ve dallarındaki özden sagu denen nişastalı bir besin maddesi çıkarılır. Sagu en çok Doğu Hint Adaları’ndaki bataklıklar ile akarsu ve göllerin kıyılarında yetişen sagu palmiyelerinden (Metroxylon) elde edilir. Ortalama 10 metreye kadar boylanabilen bu bitkilerin gövdelerinin iç kesimlerinde beyaz bir öz bulunur.
Sagu palmiyeleri yaşamları boyunca yalnız bir kez çiçek açar. Çiçeklendikten sonra meyve ve tohum oluşturabilmek için gövdelerindeki özü kullanır. Bu yüzden de sagu çıkarılmak istenen palmiyelerin çiçeklenmeden önce kesilmesi gerekir. Kesilen gövdeler küçük parçalara ayrıldıktan sonra kabukları soyulur, tahta teknelerin içinde dövülüp ezilerek lapa haline getirilir ve suyla birlikte eleklerden geçirilerek sagu özütlenir. Bu yöntemle tek bir palmiyeden 200 kilogramı aşkın sagu elde edilir.
Bir başka yöntemde ise öz öğütülüp toz haline getirildikten sonra suyla yıkanır, eleklerden geçirilir ve kurutulur. Bazen de sagu suyla karıştırılıp hamur haline getirilerek kalburlardan geçirilir; elde edilen taneler sıcak metal levhalar üzerinde kurutulur. İnci sagusu denen bu yarısaydam ürün pişerken şişer. Doğu Hint Adaları’nda çok değerli bir besin kaynağı olan sagudan en çok çörek ve çorba yapılır. Ayrıca, dünyanın başka yerlerinde kıvam verici olarak çorba, kek ve pudinglere katılır. Sagunun bileşiminde yüzde 88 oranında nişasta, küçük bir miktar da protein ve yağ bulunur.