San Marino
Monako ve Vatikan Devleti’nden sonra Avrupa’daki üçüncü küçük bağımsız devlet olan San Marino, Nauru’nun 1968’de bağımsızlığını kazanmasına kadar dünyadaki en küçük cumhuriyetti. Yaklaşık 14 km uzunluğunda ve 8 km genişliğinde olan 61 km2’lik ülke topraklarının büyük bölümü Orta İtalya’da, Adriya Denizi kıyısındaki Rimini kenti yakınlarında bulunan Titano Dağının yamaçlarında yer alır.
San Marino’nun tarihi, İS 4. yüzyılda buraya sığınan Aziz Marinus’la başlar. 9. Yüzyılda Aziz Marinus Manastırı yapılmış ve daha sonra manastırın çevresinde bir cumhuriyet kurulmuştur. Ortaçağ boyunca İtalyan prenslikleri ve kent devletleri arasında sürüp giden kavgaların dışında kalmayı başaran bu cumhuriyet, 1861’de bütün İtalya’nın bir krallık olarak birleşmesinden sonra da bağımsızlığını korumuştur.
San Marino’nun başlıca sanayi ürünleri olan boya, vernik, kâğıt ve yapı gereçleri ile el sanatı ürünleri ülke ekonomisinde önem taşır. Sık sık çıkarılan posta pullarının yanı sıra, turizm de büyük bir gelir kaynağıdır. San Marino II. Dünya Savaşı’ndan sonra vergi ödemekten kaçınmak isteyen İtalyan işadamları için bir sığınak olmuştur.
San Marinolular İtalyan kökenlidir. Büyük ve Genel Konsey adı verilen parlamentonun altı ayda bir seçilen iki başkanı (capitani reggenti) aynı zamanda devlet ve hükümet başkanı yetkilerini de kullanır.
San Marino nüfusunun 1989’da 22.900 olduğu tahmin edilmiştir; 20 bin kadar San Marinolu da yurtdışında yaşamaktadır.
