Tasmanya Kurdu
Son yıllarda birçok hayvanın insanların dolaylı ya da dolaysız etkisiyle yok olduğu bilinmektedir. Bazılarına göre bunlardan biri de tasmanya kurdudur (Thylacinus cynocephalus). Başkaları ise bu hayvanların Avustralya’nın güneydoğu kıyısı açıklarındaki Tasmanya’nın sık çalılıklarla kaplı kesimlerinde küçük gruplar halinde hâlâ yaşadıklarını söylemektedir. Tasmanya kurdu gerçek kurt değil, kanguru ve opossumlara akraba bir keseli memelidir. Ağzı geriye doğru açılan kesesinin içinde yavrularını emzirir.
Tasmanya kurdu keselilerden olmakla birlikte, kurt ile köpek arası bir görünüştedir. Kuyruğuyla birlikte uzunluğu yaklaşık 1,5 metre, kafası iri ve geniş, kulaklan yuvarlak, gövdesi ince yapılı, bacakları güçlü, kuyruğu da ince ve uzundur. Kahverengimsi sarı postunda, sırtından yanlara doğru koyu bantlar uzanır.
İnsan eliyle beslenen son tasmanyakurdu 1936’da Hobart hayvanat bahçesinde ölmüş ve doğal ortamında ancak 1938’de koruma altına alınmıştır. Ara sıra, Tasmanya’nın batı kesimindeki ormanlık dağlarda ve sık çalılık alanlarda bulunduğuna ilişkin bilgiler gelmekte, ayrıca ender olarak Batı Avustralya’da da görüldüğü söylenmektedir. Ama kuşkuya yer bırakmayacak bir fotoğrafı, canlı ya da ölü bir örneği gibi kesin kanıtlara 1930’lardan sonra rastlanmamıştır.
Tarih öncesi çağlarda bu hayvanlar Tasmanya’nın yanı sıra Avustralya’nın ve Yeni Gine’nin büyük bölümünde yaşıyordu. Öyleyse neden yok oldular? Avustralya’ya getirilen dingoların rekabetine dayanamamaları önemli bir nedendir. Eskiden çok sayıda bulundukları Tasmanya’da ise, kümeslere saldırdıklarından ve koyunları öldürdüklerinden, ödül karşılığı kırıma uğratılmışlar, vurularak ve kapanlar kurularak öldürülmüşlerdi.
