Torpil
Torpil ya da torpido, savaş gemilerinden ve uçaklardan düşman gemilerine karşı atılan, çoğunlukla puro biçimli bir silahtır. Hareketi elektrik motoru ya da sıkıştırılmış (basınçlı) havayla çalışan bir motorla sağlanır; dümen ve derinlik koruma mekanizmalarının yardımıyla su altında yol alır ve su hattının (çizgisinin) altında düşman gemisine çarpar. Torpilin burun kesiminde yer alan patlayıcı madde çarpma anında patlar ve böylece gemide bir delik açılır.
Torpil denizaltıların başlıca silahlarından biridir. Ama su üstü gemilerinin güvertelerinden ya da uçaklardan da torpil atılabilir. Eğer hedef bir denizaltıysa, torpil hedefin çevresinde yavaş yavaş dolanmaya başlar, bu arada akustik (ses kaynağının yerini belirleme) mekanizmasıyla denizaltı pervanesinin çıkardığı sesi “dinler” . Ses torpile ulaşınca, akustik mekanizma torpilin denizaltıya yönelip üzerine gitmesini sağlar.
İlk torpiller uzun bir sırık ve bunun ucuna bağlanmış patlayıcı bir maddeden oluşurdu. Kendi gücüyle yol alabilen ilk torpili 1866’da İngiliz mühendis Robert Whitehead (1823- 1905) geliştirdi. I. ve II. Dünya savaşlarında torpillenerek batırılan gemi sayısı bütün öbür silahlarla batırılmış gemi sayısından daha çoktu.
