Zencefil
Zencefil, kök saplarından baharat elde edilen çok yıllık otsu bir bitkidir. Doğu Hint Adalan’nda yabanıl olarak yetişen bu bitki (Zingiber officinale) yaklaşık 1 metreye kadar boylanır. Mızrak biçimindeki sivri uçlu yaprakları tarçın kokuludur. Gövdelerin ucunda sık öbekler oluşturan, küçük, yeşilimsi sarı çiçekler açar. Çiçeklerin, üzerinde san çizgiler ve benekler bulunan mor renkli, sarkık bir dudağı vardır.
Toprak altında geliştirdiği etli gövdeleri ya da öbür adıyla kök sapları, bitkinin üst bölümleri solduktan sonra, baharat hazırlamak üzere topraktan sökülür. Kök saplar ya doğrudan yıkanıp kurutularak ya da dış kabuğu kazınıp içi kurutulduktan sonra, bazen de kirece yatırılıp ağartılarak satılır. Bunlardan ilkine siyah, öbürüne beyaz zencefil denir. Beyaz zencefil siyah kadar keskin değildir. Keskin kokulu ve yakıcı lezzetli bir baharat olan zencefil genellikle toz haline getirilerek çeşitli yiyecek ve içeceklere katılır. Küçük parçalara bölünerek hazırlanan salamurası ise Çin’de, ısıtıcı etkisinden ötürü soğuk havalarda dışarı çıkmadan önce yenir.
Zencefil yüzyıllardan beri kullanılan baharatlardan biridir. İlk önceleri yalnızca doğuda biliniyorken sonraları ticaret kervanları aracılığıyla batıya götürülmüştür. Zencefil tarımı anayurdu dışında Batı Afrika, Japonya, Batı Hint Adaları ve Güney Amerika’ya kadar yayılmıştır. En iyi nitelikli zencefili Batı Hint Adalan’ndaki ülkelerden Jamaika ve Porto Riko üretir.
