Abdülhak Şinasi Hisar
Abdülhak Şinasi Hisar, Türk romancısı (İstanbul 1888-ay.y. 1963). Hazine-i Evrak dergisini çıkaran Mahmut Celalettin Bey'in oğlu olan Abdülhak Şinasi Hisar, Galatasaray Lisesi'ni (1905) ve Paris Siyasal Bilgiler Okulu'nu (1908) bitirdi. Yurda dönünce yabancı şirketlerde görev alıp, Reji'de (1924), Balkan Birliği Cemiyeti'nde (1928) çalıştı. Dışişleri bakanlığı danışmanlığı yaptı (1931-1948). Sağlık nedeniyle İstanbul'a yerleşince bazı kurumların yönetim kurulu üyeliklerinde bulundu.
Eleştiri (Dergâh dergisi, 1921) ve şiirle (Yarın dergisi) edebiyata giren Abdülhak Şinasi Hisar, düzyazı şiirler (Varlık dergisi), edebiyat denemeleri yayınlamış, Fahim Bey ve Biz romanı CHP yarışmasında üçüncülük kazanınca (1941) ününü yaygınlaştırmıştır.
Romanlarında Rumelihisarı, Büyükada ve Çamlıca'da geçen çocukluk, gençlik yıllarının gözlemlerine dayanarak Osmanlı İmparatorluğu'nun üst tabakasından varlıklı, aylak kişilerin yaşayışlarını eski İstanbul görüntüleri içinde bir geçmiş zaman özlemiyle anlatan Abdülhak Şinasi Hisar, Marcel Proust, Maurice Barres etkisinde, uzun betimleme ve çözümlemelerin yer aldığı, üslup kaygısının ağır bastığı bir roman anlayışını savunmuştur.
Romanları; Fahim Bey ve Biz (1941), Çamlıca'daki Eniştemiz (1944), Ali Nizami Bey'in Alafrangalığı ve Şeyhliği (1952).
Anılar-izlenimler: Boğaziçi Mektupları (1943), Boğaziçi Yalıları (1954), Geçmiş Zaman Köşkleri (1956), Geçmiş Zamanı Fıkraları (1958), İstanbul ve Pierre Loti (1958), Yahya Kemal'e Veda (1959), Ahmet Haşim (1963).