Atatürkçiçeği
ATATÜRKÇİÇEĞİ, kışın çiçeklenen güzel bir süs bitkisidir; ama gerçek çiçekleri için değil, bu küçücük sarı çiçekleri çevreleyen parlak kırmızı renkli bürgülerinin alımlı görünümü nedeniyle yetiştirilir. Bürgü ya da brakte denen bu özel yapraklar, çiçeklerin altındaki çepeçevre dizilişi ve canlı renkleriyle taçyaprakları andırır. Atatürkçiçeğinin bürgüleri beyaz, pembe, alacalı ve çizgili olan çeşitleri de üretilmiştir. Ama kırmızı bürgülü olan doğal biçimi daha yaygındır ve daha çok yetiştirilir. Bitkinin oval yapraklan oldukça derin yarıklı, tüysüz ve parlak yeşil renktedir.
Sütleğenle aynı familyadan olan atatürkçiçeği (Euphorbia pulcherrima) kasım-aralık aylarında çiçek açar. Bu yüzden birçok ülkede Noel’de satılmak üzere seralarda yetiştirilir ve noelyıldızı adıyla bilinir. Bizim iklimimizde bir saksı çiçeği olan ve 1 metreye kadar boylanabilen bu bitki, ABD’deki Florida ve California gibi ılıman iklimli bölgelerde bir açık hava bitkisidir ve 4,5 metreye kadar büyür. Anayurdu olan Meksika ve Orta Amerika’da ise nemli ve ağaçlı akarsu kıyılarında kendiliğinden yetişir. Türkiye’de yetiştirilmesine ve tanınmasına Atatürk öncülük ettiği için bu adla anılan bitkinin batı dillerindeki bir adı da ponsetyadır.
Atatürkçiçeği seralarda çelikten (kesilmiş dal parçalarından) üretilir. Çelikler mayıs ayında dikilirse, yılbaşına doğru bitki yüksek ve dallanmış bir süs bitkisi haline gelir. Bol çiçek vermesi için, iri ve yaşlı dallar genellikle her yıl ya da iki yılda bir toprak düzeyinde budanır.
Bitkinin gövdesinden ve yapraklarından sızan sütümsü özsu deriyi tahriş edip kaşıntılara yol açabilir.