Balık yetiştiriciliği
Balık yetiştiriciliği, Koruma altındaki alanlarda ya da denetimli koşullar altındaki doğal ortamlarda ("balık çiftlikleri"), balık ya da kabuklu deniz ürünleri yetiştirilmesi. Ticari amaçlarla balık yetiştiriciliği, bazı ülkelerde çok eski bir deneyim olmasına karşılık (sözgelimi Çin'de, nüfusun protein gereksinmesinin büyük bölümü sazan yetiştiriciliğiyle sağlanır), ABD ve Avrupa'da hâlâ yeni sayılabilecek bir daldır; ama hızla gelişmektedir.
Üretimi en yaygın türler yayın balığı, kerevit, sazan, alabalık, som (ya da somon) balığı, istiridye ve kerevittir. Ülkemizde hızla gelişmekte olan alabalık ve kerevit yetiştiriciliğinin yanı sıra, som balığı da yetiştirilmeye başlanmıştır.
Not: Alabalık yetiştirme işlemi, yetişkin erkek ve dişi balıklardan alınan yumurtalar ile dölün karıştırılmasıyla başlar. Döllenen yumurtalar çatlar ve ısı denetimli bölmelerde larva evresi başlar. Yaklaşık üç hafta sonra, yavru balıklar beslemenin otomatik aygıtlarla yapıldığı yavru bölmelerine alınır; bir perde aracılığıyla kaçmaları engellenir. Yavrular, 12 haftalık olunca, kurulmuş havuzlara alınır; bir havuzların suyu bir baraj aracılığıyla sağlanır. Bir geçit sayesinde ırmak balıklarının hareketine izin verilir ve giriş-çıkış kanalları aracılığıyla havuzların suyu temiz tutulur. Havuzlarda çeşitli gelişme evrelerindeki balıklar bulunur. Alabalıklar 24 aylık olduklarında yenebilecek boya gelir, 36 aylık olduklarında olgunlaşırlar ve üreyebilirler.