Boetius
Boetius, Latin devlet adamı, filozofu ve şairi (Roma 480'e doğr.-Pavia yakını 524). Bir konsülün oğlu olan Boetius (tam adı Anicius Manlius Torçuatus Severinus Boetius'tur), genç yaşta babası ölünce, Senatör Symmachus tarafından korundu ve sonradan onun kızıyla evlendi. İskenderiye'ye yaptığı bir yolculuk sırasında yeni eflatuncu ve aristotelesçi felsefeleri öğrendi. 510'da konsül seçildi (522'de oğullarına da aynı unvan verildi). Ravenna ile Bizans arasındaki bir gerginlik sırasında, Doğu imparatoruyla gizli ilişkiler kurmakla suçlanan senatör Albinus'u savunduğu için ölüm cezasına çarptırıldı.
Boetius, unutulmaya başlanmış eski Yunan yapıtlarını Latinlere tanıtmış, Porphyros'un ve Aristoteles'in mantık yapıtlarını açımlamış, Nikomakhos'tan esinlenen bir matematik kitabı, Nikomakhos, Eukleides ve Ptolemaios'tan esinlenen bir matematik kitabı, Eukleides'in Öğeler adlı yapıtının ilk 4 kitabından esinlenen bir geometri kitabı yazmıştır. Ama başlıca yapıtı, cezaevinde şiirle karışık düzyazı halinde yazdığı De Consolatione Philosophiae'dir (Felsefenin Verdiği Avuntu). Bu yapıtta, bir hıristiyandan çok, yeni eflatuncu olarak görünmüş ve ilk dört bölümde, alın yazısı, ün, tanrı gibi Eskiçağ felsefesi konularını büyük bir başarıyla işlemiş, yarım kalan son bölümdeyse Tanrı'dan ve insan özgürlüğünden söz etmiştir.