Gazel
Gazel, Divan edebiyatında en yaygın kullanılan şiir biçimlerinden biridir. Arapça’da “kadınlarla âşıkça söyleşi” anlamına gelen ve aşkı, güzelliği, eğlenceyi, içkiyi konu edinen gazel, ilk kez Arap edebiyatında bir şiir biçimi olarak doğdu. İlk gazeli yazan şairin 530’da ölen İmruü’l-Kays olduğu söylenmektedir. Ama gazel Arap edebiyatında, özellikle İslam dininin ilk dönemlerinde, işlediği konular gereği hoş karşılanmadı. İran edebiyatına geçtikten sonra, şairler arasında çok tutulduğu gibi tepki de görmedi ve başarılı örnekleri ortaya çıktı. İran edebiyatının etkisiyle Divan şiirine giren gazelin en güzel örneklerini özellikle Fuzuli, Baki, Şeyhülislam Yahya, Nabi, Nedim ve Şeyh Galib gibi şairler verdiler.