Hicret
Hicret, Hz. Muhammet'in Mekke'den Medine'ye göçü (622). Hz. Muhammet'in İslâm dinini yaymaya başladıktan sonra, Mekke'deki inananlarının hızla çoğalması, Kureyşlileri ve Mekke'nin öbür ilerigelenlerini sert önlemler almaya yöneltti. Birçok müslümanın Habeşistan'a göçüne yol açan baskılar, Hz. Muhammet ve ailesi için de sıkıntı verici bir durum yaratınca, Mekke'de yaşayamayacağını anlayan peygamber, daha önce halkıyla anlaştığı Medine'ye göç (hicret) etmeye karar verdi. 622 yazında, Mekkeli müslümanların Medine'ye göç etmeye başlamasından sonra, 622 Eylülü'nde Hz. Muhammet, evine Ali'yi bırakarak, Ebubekir'le birlikte gizlice Mekke'den ayrıldı. Bu arada Hz. Muhammet'i öldürmek için evine baskın düzenleyen Kureyşliler, karşılarında Ali'yi görünce, peygamberin ardına düştüler, ancak izini bulamadılar.
24 Eylül'de Medine yakınındaki Küba'ya varan Hz. Muhammet, birkaç gün burada kaldıktan sonra Medine'ye girdi ve ilk gece, devesinin evinin önünde çöktüğü Ebu Eyyup el-Ensari'nin konuğu oldu. Daha sonra kendisi için yapılan eve yerleşip, Mekke'de ilkelerini duyurduğu İslâm'ı, Medine'de uygulama alanına koymaya başladı.
Hicret, halife Ömer döneminde (634-644) kabul edilen ve hicri takvim denilen İslâm takviminin başlangıcı olmuştur.