Keçiboynuzu
Adını boynuzu andıran çoğunlukla eğri, yassı ve sert meyvelerinden alan keçiboynuzu ağacı (Ceratonia siliqua), en çok 10 metreye kadar boylanabilen ve kışın yaprak dökmeyen bir ağaçtır. Anayurdu Doğu Akdeniz olan bu ağaç yurdumuzun güney kesiminde de yabani olarak yetişir. Çerez olarak yenen meyveleri için çeşitli Akdeniz ülkelerinde özellikle de Kıbrıs’ta yaygın biçimde yetiştirilir. Yabani olarak, yani doğada kendiliğinden yetişen ağaçlar ince ve mat kahverengi meyveler vermesine karşılık, tarımı yapılanlardan elde edilenler siyaha yakın kahverengi ve kalındır.
Keçiboynuzu bileşik yapraklı bir ağaçtır; her yaprak, aynı yaprak sapına bağlı olan 5-9 kalın yaprakçıktan oluşur. Yaprakçıkların üst yüzü parlak yeşil, alt yüzü kırmızımsı kahverengi, kenarları ise düzdür. Genellikle salkımlar oluşturan, küçük ve yeşilimsi çiçeklerinin taçyaprakları yoktur.
Boyları 10 ile 20 cm arasında değişen keçiboynuzu meyveleri önceleri yeşil renkli ve yumuşak olmasına karşılık olgunlaştıkça sertleşip, koyulaşarak kahverengiye döner. Her bir meyve, içinde çok sayıda parlak ve sert, küçük tohumu (çekirdek) barındırır. Bol miktarda şeker içeren keçiboynuzu meyveleri özellikle çocuklar tarafından çok sevilerek yenen bir çerezdir. Meyveler, öğütülüp toz haline getirilerek kakao gibi, bazen de hayvan yemi olarak kullanılır. Tohumlarından ise kozmetik, kumaş ve kâğıt sanayisinde kitre zamkı yerine kullanılan bir zamk çıkarılır.
