Kuyruksallayan
Kuyruksallayanlar yerde koşuştururken uzun kuyruklarını hızla yukarı aşağı oynatmalarıyla dikkat çeken kuşlardır. Yaklaşık serçe iriliğindeki bu kuşlar, daha ince, uzun yapılı ve uzun bacaklıdır. Havalanırken ve havadayken geniş eğriler çizerek alçala yüksele uçarlar. Bitkisel maddelerden yaptıkları yuvaları kıl ve kuştüyüyle döşenmiştir. Başlıca besinlerini uçarken yakaladıkları böcekler oluşturur.
Kuyruksallayanlar Eskidünya kuşlarıdır. Ama sarı kuyruksallayan (Motacilla flava), yalnız Eskidünya’da değil Yenidünya’ya göç ederek düzenli biçimde Alaska’da da ürer. Avrasya’da oldukça yaygın olan ak kuyruksallayanın (Motacilla alba) hem dişisi, hem de erkeğinin göğsünde kışın hilal biçiminde siyah bir leke bulunur. Ayrıca tepeleri siyah, gerdanları beyaz ve sırtları bozdur. Yazın ise erkeğin sırtıyla birlikte gerdanı da siyahlaşır. Erkeklerin kanatları siyah ve beyaz, dişilerin koyu gri ve beyaz çizgilidir.
Ak kuyruksallayanlar keskin “tseezzik” sesi çıkararak ve şakıyarak öter, üreme mevsimi dışında sazlıklarda ya da binaların çatılarında geniş sürüler halinde bir araya gelirler. Bazı geceler büyük kentlerdeki ağaçların tepelerinde toplaştıkları da olur. Ama genellikle açık alanlarda yaşamayı yeğlerler. Yuvaları duvar oyuğunda, ağaç kovuğunda ya da su kıyılarında bulunabilir.
Dağ kuyruksallayanının (Motacilla cinerea) üst bölümleri boz, alt bölümleri sarı, kuyruğu öbür türlerden uzundur. Genellikle su yakınlarında yaşar. Türkiye’de ak kuyruksallayan her mevsim her yerde, sarı kuyruksallayan yazın her yerde, özellikle su kıyılarında görülür. Dağ kuyruksallayanı ise dağlık yüksek yörelerde ürer ve kışın daha yaygın biçimde rastlanır.
