Oğlanlar Şeyhi İbrahim Efendi
Oğlanlar Şeyhi İbrahim Efendi, Türk mutasavvıfı ve şairi (Eğirdir ?-istanbul 1655). Zengin bir tüccarın oğlu olan, çocukluğunda "varımı ben dosta verdim gayri varım kalmadı" dizesini söylemesi üstüne babasının "Bu oğlan, şeyh" dediği, lakabının da bundan kaynaklandığı söylenen Oğlanlar Şeyhi İbrahim Efendi, İstanbul'a gelerek, Seyyit Seyfullah Nizamoğlu'nun halifelerinden Hakikizade Osman Efendi'ye bağlandı, Fatih'in sekbanbaşısının Aksaray'da yaptırdığı tekkeye şeyh oldu.
Tasavvuf etkisinde öğretici şiirler yazan Oğlanlar Şeyhi İbrahim Efendi'nin, aruzla yazdığı şiirlerinin yanı sıra, hece ölçüsüyle Yunus tarzı ilahileri ve nefesleri de vardır.
Başlıca yapıtları: Divan (Dil-'i dânâ kasidesini ve heceyle yazdığı İlahiyatı da içerir), Müfid ü Muhtasar (mesnevi, Tasavvufname yada Vahdetname de denir), Sohbetname (Halifesi Gaybi Sunullah'ın yazdığı yapıtta, çeşitli söyleşileri sırasındaki sözleri yer alır).