Sarmaşık
Duvarlara ya da ağaçlara tutunarak büyüyen birçok tırmanıcı bitkiye sarmaşık denir. Bunlardan en yaygını, “duvarsarmaşığı” ya da “ormansarmaşığı” gibi adlarla da anılan adi sarmaşıklardır. Sarmaşıkgiller (Araliaceae) familyasının Heder a cinsini oluşturan bu bitkiler üç ya da beş lopludur; derimsi ve parlak yapraklarıyla ayırt edilir. Öbür tırmanıcı bitkiler gibi sülük (sarılmaya yarayan organ) taşımayan ve gövdeleriyle desteğin çevresine sarılmayan adi sarmaşıklar, uzun gövdeleri boyunca geliştirdikleri minik kökçüklerle destek yüzeye sıkıca tutunup sık bir örtü oluştururlar.
Avrupa, Kuzey Afrika ve Asya’da yabani olarak yetişen adi sarmaşıkların yaklaşık beş türü vardır. Bunlardan biri (Hedera helix) dünyanın birçok yerinde süs bitkisi olarak yetiştirilir. Yerden 30 metre yükseğe kadar tırmanabilen bu bitkiler sonbaharda açan ve zengin bir balözü kaynağı olan sarımsı yeşil çiçeklerinden ötürü başta arılar olmak üzere pek çok böceği kendine çeker. Zehirli olduğu için insanlar tarafından yenmeyen siyah üzümsü meyveleri kuşlar için değerli bir yiyecektir.
Sarmaşıklar hem üzerine tırmanıp gelişmesini engelledikleri, hem de toprağın besinini bölüştükleri için ağaçlara zararlıdır. Güzel görünüm vermek için bina ya da bahçe duvarlarında süs bitkisi olarak yetiştirilirlerse de, kökçükleriyle duvarın sıvasını bozup yıpranmasına neden olurlar. Aralarında yeşilimsi sarı alacalı yapraklıların da yer aldığı birçok süs çeşidi bulunan bu bitkilerin bazısı saksı içinde yetiştirilir.
Adi sarmaşıklar dışında gene süs bitkisi olarak yetiştirilen Amerikansarmaşığı (Parthenocissus quinquefolia) ya da japonsarmaşığı (Parthenocissus tricuspidata) gibi başka pek çok sarmaşık türü de vardır. Bunlar başka bitkilere sülükleri yardımıyla tırmanırlar.
