Tartışma ve Münazara
Tartışma, iki ya da daha çok kişinin bir konuyu ya da sorunu tüm yönleriyle kavrayabilmek için o konu üzerinde konuşması, başka bir deyişle görüş alışverişinde bulunmasıdır. Çeşitli sorunların dinleyiciler ya da televizyon izleyicileri önünde tartışıldığı toplantılara açık oturum denir. Münazarada ise konuşmacılar karşıt görüşte iki grup oluşturarak tartışmayı sürdürür. Münazarada görüş alışverişi değil, taraf olmak söz konusudur.
Bir tartışmada yer alan herkes tartışılan konuya ilişkin düşüncesini ve gerekli açıklayıcı bilgileri öne sürerken, öteki tartışmacıların da bakış açısını anlamaya çalışır. Tartışmada genellikle bir yönetici bulunur.
Yöneticinin görevi, tartışmanın sağlıklı biçimde yürümesini sağlamanın yanı sıra, tartışmacıları yönlendirmek ve gerekirse denetlemektir. Soracağı sorularla kişilerin konuya bağlı kalmasını sağladıktan başka, konudan uzaklaşanları da uyarmak zorundadır. Tartışmanın sonunda yöneticiden toplantıda ortaya çıkan sonuçları özetlemesi istenebilir.
Açık oturum adı verilen tartışma toplantılarında, çeşitli sorunlar ve konular izleyicilerin önünde tartışılır. Ayrıca bazı tartışmaların ses kayıtlarının yazıya dökülerek dergi ve gazetelerde “açık oturum” adıyla yayımlandığı da görülmektedir. Açık oturumlar dernekler, sendika ve siyasal partiler gibi kuruluşlarca ya da sanat ve edebiyat çevrelerince düzenlenir. Açık oturumlara radyo ve televizyon programlarında oldukça sık yer verilir.
Açıkoturum, yöneticinin tartışılacak konunun kapsamını açıklaması ve konuyla ilgili değişik görüşleri savunacak olan konuşmacıları izleyicilere tanıtmasıyla başlar. Konuşmacılara her turda bir kez söz hakkı verilir. Yönetici konu dışına çıkan, kendisine verilen süreyi aşan ve tartışma kurallarını çiğneyerek öteki konuşmacılara karşı saygısız davranan konuşmacıların sözünü kesebilir. Açıkoturum için ayrılan süre bittiğinde de genellikle ortaya çıkan sonuçları özetleyerek toplantıyı kapatır.
Münazara okullarda, radyo ve televizyonda ilgiyle izlenen bir tartışma biçimidir. Münazara tarafsız bir başkanca yönetilir. Canlı bir münazara için, kişilerin karşıt görüşleri savunacağı ilgi çekici bir konu seçilir. Konu, çoğunlukla bir “önerme” biçiminde ortaya atılır. Örneğin, “Televizyon aile yaşantısı için zararlıdır” bu türden bir önermedir. Taraflardan biri Önerme doğrultusunda, öbürü de önermeye karşı konuşmak için söz alır.
Münazara başlayacağı zaman önermeden yana ve önermeye karşı konuşacak olan taraflar karşılıklı oturur. Başkan önermeyi topluluğa duyurur ve her konuşmacıya ne kadar süre verildiğini açıklar. Münazaralar genellikle iki tur halinde yapılır. İlk turda her iki taraf kendi görüşünü savunur; ikinci turda ise karşı tarafın görüşü çürütülmeye çalışılır. Münazara için ayrılan süre sonunda başkan iki tarafa da görüşlerini özetlemeleri için kısa bir süre verir. Münazarayı kimin kazandığı oylama sonucu izleyicilerce belirlenir.
Tartışma, açık oturum ve münazaralar topluluk içinde konuşma becerisi kazandırır. Düşünceleri özgürce savunma olanağı sağlayarak demokratik işleyiş için yararlı bir birikim sağlar.