Animizm
Animizm, Evrendeki varlık ve nesnelerde insan ruhuna benzer bir ruh bulunduğunu ve insan yaşamı ile doğadaki olayları etkileyebileceğine duyulan inanç. Animizm (cancılık da denir), özellikle ruhsal varlıkların doğal ve toplumsal çevrenin çeşitli durumlarını denetim altında tuttuklarına inanılan ilkel toplumlarda yaygındır.
İlk olarak XVII. yy. sonunda Alman hekimi Ernst Stahl'ın ortaya attığı animizm terimi, daha sonra, 1800'lerin sonunda, İngiliz antropologu Sir Edward B. Tylor tarafından geliştirilmiştir. Tylor'a göre animizm, dinin evriminde en ilkel basamaktır. Bu tanıma göre, bütün insanlığın geçmişinde, canlı bir beden ile ölü bir beden arasındaki farkın, düşlerde ölülerin neden görüldüğünün araştırılmasına dayanan animist bir dönem vardır. İnsanlar bu iki konuyu birarada ele almaları sonucunda, ruhun ölümden sonra da bir yerde var olduğu, dolayısıyla da ölülere tapılması gerektiği sonucuna ulaşmışlar, bu sonuçtan daha genelleşmiş tanrıların tanımına ve bir tek tanrıya inanmaya ulaşmışlardır. Ama Tylor'ın bu evrimci kuramı, ilkel dinin ortak, toplumsal görünümlerini ön plana çıkaran XX. yy. antropologlarının çoğu tarafından reddedilmiştir.