Eczacılık
Eczacılık, İlaçların hazırlanması, yapımı ve dağıtımıyla ilgili uygulamalı bilim. En eski uygulamalar Hindistan ve Çin'de yapılmış, bu uygarlıklarda hastalıkların iyileştirilmesi, hastalığa bedendeki ruhların varlığının neden olduğu inancına dayanmıştır. Babil, Asur, Mısır ve eski Yunanistan'da günahlardan müshil alınarak arındırılacağı inancı yayılmıştır. İ.S. II. yy'da Galenus, ilaçları, dört beden sıvısı (kan, irinli iltihap sarı öd ve kara öd) üstünde olu£urduklan varsayımsal etkiye göre sınıflandırmış bonece, ¡açların seçilmesi bakımından sistemli, ama bilimsel açıdan yanlış bir kılavuz oluşturmuştur. VII. yy 'dan Orta çağ'a kadar kullanılabilecek ilaçlar konusundaki büyük bilgi birikimine, özellikle Arap bilginleri katkıda bulunmuşlardır.
Yaklaşık 1240'ta imparator Friedrich II, tıbbı eczacılıktan ayıran üç yönetmelik hazırlatarak, eczacılığa devlet denetimini ve eczacılara ilaçları güvenilir bir biçimde hazırlamak için and içmek zorunluluğunu getirmiştir. O tarihten sonra eczacılık gün geçtikçe bir bilim dalına dönüşmüş, 1910'da, merkezi Hollanda'da bulunun Uluslararası Eczacılık Federasyonu kurulmuştur.
Türkiye'de eczacılık öğretimi 1839'da Tıp Mektebi'nde ilk "ecza sınıfları"nın açılmasıyla bilimsel kimlik kazanmış, daha sonra çeşitli üniversitelere bağlı eczacılık fakülteleri açılmıştır. Günümüzde eczacılık, Türkiye'de 11 yasa ve çeşitli yönetmeliklerle düzenlenmiştir.